Zaterdag 11 mei: gezellig samenzijn team Bart van Riel. Het was een idee van een aantal maten om weer eens lekker bij te praten onder het genot van een biertje, de zon en ook kijken naar de wedstrijd UVV40-PCP.
Het was genieten met de oude teamgenoten van Bart van Riel, die zelf een door zijn vrienden ondertekend shirt kreeg uit ' de oude doos'. Een geweldige toespraak van Bert Timmerman die we graag publiceren.
"Beste Bart (of wel d’n ooievaar, of wel de kont, of wel hou nou eens je mond!),
Afgelopen februari kwam Kakkie bij mij in de lucht dat een aantal oud teamgenoten met het idee speelde om een reünie voor een legendarisch oud speler van UVV te houden. Ik moest natuurlijk meteen aan de grote BVR denken of wel ons Bart!
Kakkie kwam met het idee om zoveel mogelijk oud teamgenoten van jou bij elkaar te brengen en om tijdens het bier drinken en herinneringen ophalen een wedstrijd te bekijken van een niveau waar wij tegenwoordig zeer vertrouwd mee zijn.
We hebben geprobeerd zoveel mogelijk spelers , leider en trainers hier naar toe te lokken. Het viel mij wel op dat we erg weinig trainers terug hebben kunnen vinden, heeft Bart die nooit gehad? Zouden zijn voetbalkunsten dan toch puur talent zijn.
En misschien zijn we wat doorgeschoten met uitnodigen en zijn wellicht ook een aantal mensen die niets met voetbal hebben, maar simpelweg de naam van Bart niet meer uit hun geheugen kunnen wissen.
(Tekst gaat door na de foto)
Voor iedereen, en speciaal voor die mensen, heb ik geprobeerd om Bart als voetballer te beschrijven, wat voor type speler was Bart. Of in Bart zijn geval, welke typetjes kan hij allemaal spelen.
Zo kroop hij regelmatig in de rol van Totti (AS Roma, lang geleden), met haarband om, maakte hij de meest fabelachtige vlijmscherpe….. opmerkingen, waarmee hij de tegenstander dusdanig wist te intimideren dat deze niet meer aan voetballen toe kwam. Overigens werd hij, met zijn baaaaartje, haarband om en typische Italiaanse pose al na enkele minuten omgedoopt tot Zotti.
Ook waande hij zich regelmatig de super spit of wel de goalen makert, het maakt namelijk niet uit waar je Bart op het veld opstelde, altijd was er die drang en ook die gang naar de goal. Links of rechts back, middelveld, onvermoeibaar dribbelde hij met de bal aan de voet, strooiend met weergaloze acties (waar zelfs Messi niet aan zou duren beginnen).
Zo was daar de koprol passeer beweging, waarbij Bart al koprollend met de bal de tegenstander passeerde. On na volg baar. Kunnen jullie geloven dat deze beweging zelfs nog nooit vertoond in het hedendaagse profvoetbal, terwijl tegenstanders nooit weten wat ze met dergelijke onwaarschijnlijk acties aan moesten.
Of, en ik heb er zelf maar een Engelse naam aan gegeven, de knee on the ball freeze, waarbij Bart de bal onder zijn knie een paar seconde stil legde, soms nog even grapje of een praatje maakte om vervolgens weer door te vlammen richting goal.
Bart is ook het type speler dat altijd verbaal aanwezig is, niet zozeer als het coachende type, maar meer om tegenstanders af te leiden of gewoon een praatje met ze te maken. Directe tegenstanders van Bart kwamen regelmatig niet meer aan voetballen toe, volgens mij heb ik ze letterlijk het veld uitgeluld zien worden.
(Tekst gaat door na de foto)
Maar ook scheidsrechters moesten het soms ontgelden. Zo was er een moment waarop Bart zonder enige aanleiding naar de scheids riep He eikel!, waarop de scheids al licht gepikeerd naar zijn borstzak greep. Waarop Bart vervolgens triomfantelijk een eikel omhoog hield. Gelukkig zag de scheids er de humor van in en trok geen kaart. Kenmerkend want ik kan mij niet herinneren dat Bart ooit een kaart heeft gekregen , zelfs niet voor praten.
Dat praten leverde nog meer op, zo wist hij zich ook altijd in de basis te ouwehoeren. Niet dat hij daar actief mee bezig was, maar als Bart 5 minuten op de bank had gezeten, was Juin het al weer zat en begon Juin te zoeken mogelijkheden om Bart weer in het veld te brengen.
Bart gebruikte ook graag zijn koppie, en niet alleen om te praten. Regelmatig kwam hij in kopduels als winnaar uit de bus. Of Bart ooit wel eens met de kop gescoord heeft kan ik mij eigenlijk niet meer herinneren? Als Bart scoorde was hij altijd erg ingetogen en hoorde je daar naar wedstrijd ook niets meer over.
Een keer gebruikte tegenstanders Bart zijn koppie, laten we het op een meningsverschil houden. Maar Bart is daarna wel afgevoerd naar het ziekenhuis door de ambulance broeders Bob en Niels. De diagnose luidde: Fysiek in orde, alleen een blauw oog, psychisch niet meer te redden, lekker laten doen.
Later in zijn voetbal carrière kroop Bart steeds vaker in de rol van duidelijk aanwezig lid van de een mans supportersvereniging. UVV schalde over het veld en maakte diepe indruk op de tegenstander die vaak schichtig om zich heen begon te kijken, bang dat de harde kern van UVV gearriveerd was om ff een potje te komen matte.
Bart de mensen die hier aanwezig zijn, zijn hier vandaag voor jou, omdat je altijd wat extra’s bracht in veld, maar ook nog steeds brengt als twaalfde man. Of in het geval van de 45+ als 8ste man. Jouw tactisch inzicht is nog steeds on na volg baar (of wel voor mindere voetbal goden, zoals als wij, niet te volgen) en je fanatisme in het aanmoedigen kent geen grenzen en ik hoop dat je nog veel wedstrijden van UVV blijft bezoeken (vervoer regelen we).
We hebben ook nog een aandenken voor jou aan deze middag. We hebben een shirt met onze namen en handtekeningen voor het geval een van ons toch nog doorbreekt als prof. "